donderdag 4 oktober 2012
Hoi blogvolgers, weer een berichtje, was weer lang geleden. Hoe is het met mij : goed. Merk nog steeds dat de bestraling nog steeds niet gedaan is. Heb de laatste weken veel nagedacht, ook over de steun en de talrijke positieve reacties op het artikel in Leven. De afgelopen maanden waren intens, heb mijnen blog nog eens vanaf dag 1 nagelezen en nu pas besef ik wat een zware periode achter de rug is. Ik heb veel steun aan vele personen gehad, van mensen waarvan je het niet verwacht en toch daar waren, anderzijds heb ik een vrij kleine familie en van een tak in die familie heb ik totaal niets gehoord terwijl ze wisten dat ik kanker had, geen telefoontje, geen kaartje, niks..... Ik heb daar ook veel uit geleerd...... Op het einde van de maand moet ik terug even naar Leuven : om de 2 maanden moet mijn portacat gespoeld worden. Daarna op 12 decemeber wachten weer enkele nare onderzoeken om te zien wat de stand van zaken is. Dus life goes on! Tot binnenkort xxxx
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ja lieve vriend dat is waar. In nood leert men zijn vrienden kennen. Maar er zijn heel veel mensen die jou en Koen ongelofelijk graag zien!
BeantwoordenVerwijderenEn wat mij nog het meeste ontroerd heeft is de onvoorwaardelijke liefde tussen jou en Koen!!! Dat is het mooiste wat er is!
Xxx
Mercies Ann voor de mooie reactie :)
VerwijderenXXX
Hey Willem, we leven nog met je mee hoor, en dus komen we af en toe eens kijken hier op de blog.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het opmerkelijk dat jullie nu toch anders in het leven staan, al was jullie vorige standpunt al zo fijn! :-)
Als ik dat lees van die tak van je familie, voel ik me ongemakkelijk. Mijn nicht had kanker een tijdje geleden, en men was mij dat "gewoon" vergeten te vertellen. Dat gelooft ze dus nooit. Heb ik ook mogen merken de laatste keer dat ik haar zag. Aan de ene kant heb je zeker gelijk: mensen kunnen erg onverschillig zijn. Aan de andere kant heb ik geleerd dat het soms in een klein hoekje kan zitten... .
Vertel eens, hoe is dat nu juist met die portacat? Die is (nog) niet weggenomen?
Dikke kussen uit Holland,
XOXOXOX
Gaetan
Hey mateke,
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je reactie! De tak van de familie weet dat ik kanker had... Die portacat blijft er meestal enkele jaren insteken, is ook gemakkelijker voor sommige scanners, moeten ze niet steeds een ader in de arm zoeken.
En nu verder genieten van deze zonnige (voorlopig toch althans ;) ) dag
xxx